Bilinçli farkındalık duayeni Jon Kabat-Zinn kitabından bir hikâye ile içimizde olup biten kaosu daha net anlatmak istiyorum:
İhtiyar bir Kızılderili torunu ile kamp ateşi kenarında oturuyormuş. Hava kararmış ve odunlar çıtırdarken kıvılcımlar göğe doğru yükseliyormuş.
Bir süre sessizce oturduktan sonra ihtiyar Kızılderili konuşmaya başlamış “Bazen kendimi nasıl hissediyorum biliyor musun? Sanki kalbimde iki kurt arasında bir savaş varmış gibi.
Kurtlardan biri kalbinden yara almış; içi kızgınlık, kıskançlık, kaygı, hırs, kendine acıma, yalan, kibir ve bencillik ile dolu.
Diğeri ise yumuşak ve içi sevgi, neşe, barış, umut, dinginlik, iyilik, merhamet, yardımseverlik, şükran, güven ve gerçek ile dolu.”
Torunu sormuş: “Bu kurtlardan hangisi kazanıyor?”
Büyükbaba yanıt verir: “Beslediğiniz…”
Gün hepimizin ama kaçımız günü oluşturan anlar zincirinin farkında?
Geçiştirilen, kaçınılan, reddedilenleri çıkarsak geriye bizden ne kalır, şimdi ve burada biz derken neyi kastediyoruz? Şimdiyi fark etmenin pratik bazı yolları var. Deneyebiliriz. Burada her şey net, buyurmaz mısınız?
Önce nefesinize davetimi kabul edin. Bedenim bana hayat üflemeye devam ediyor, üstelik ben her fırsatta ona hakaret ettim, bana yaranamadığı çoktur. Nefes şimdinin hazinesidir. Her gün rutinlerle dolu. En azından bir rutininizi ona dikkat kesilerek yapmayı denemelisiniz. İnanın keyif veriyor. Bu meyve yemek bile olabilir. Yediğiniz ekşi mi tatlı mı buruk mu, size iyi geliyor mu, onu bölmek ister misiniz? Farkındalıklı tat almaya izin verin. Bu nasıl bir deneyim sizce?
Bedenim benim ruhumun evi. Yorgunluğuna, ağrılarına, kasılmalarına, açlığına, korunma ihtiyacına duyarlı olmalı. Zamanı hürmetle fark edebilenlere ziyan ve isyan uzaktır
